کوآنزیم Q10 که “یوبی کوئینون” هم نامیده می شود، یک آنتی اکسیدان قوی است که در غشای داخلی میتوکندری تمام بافت ها یافت می شود و برای اولین بار توسط محققان در سال ۱۹۵۷ از میتوکندری گاو جدا شد.
نام آن از کلمه “Ubiquitous” به معنای “حاضر در همه جا” گرفته شده است.
در حقیقت کوآنزیم Q10 که نام شیمیایی آن “۲ و ۳- دی متوکسی ۵- متیل بنزوکوئینون” می باشد، ترکیبی محلول در چربی است و ساختمان آن شبیه ویتامینK می باشد.
عملکردهای کوآنزیم Q10 در بدن
* در تولید انرژی داخل سلولی نقش حیاتی دارد. وظیفه آن در انتقال الکترون ها در زنجیره انتقال الکترون میتوکندری ها و کمک به سنتز آدنوزین تری فسفات در غشای آن ها می باشد.
* یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است که از پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی جلوگیری کرده، به تثبیت غشای سلول کمک می کند و سبب حفظ استحکام و عملکرد سلول می شود.
* سبب تحریک سیستم ایمنی بدن می شود.
تولید و جذب
این کوآنزیم در تمام سلول های بدن به ویژه در قلب، کبد، کلیه و لوزالمعده از اسید آمینه تیروزین ساخته می شود و نقش مهمی را در تولید انرژی داخل سلولی آن ها دارد.
برای سنتز این ماده در بدن به چندین کوفاکتور از جمله ویتامین های B12, B6, B2، اسید فولیک ، نیاسین، پانتوتنیک اسید و ویتامین C نیاز است. توانایی تولید کوآنزیم Q10 در بدن با افزایش سن کاهش می یابد.
جذب کوآنزیم Q10 موجود در غذا (یا مکمل ها) از روده باریک و تحت تاثیر حضور غذا صورت می گیرد، یعنی با معده خالی، کمتر و به همراه غذای چرب، بیشتر جذب می شود.
منبع: تبیان
